അദ്ധ്യായം 71-76

 അദ്ധ്യായം 71.

പിന്നീടുള്ള കാര്യങ്ങളെല്ലാം ധൃതിയിലായി. അടുത്തതവണ അനൂപ് വന്നപ്പോള്‍ സ്ഥലത്തിന്‍റെ റജിസ്ട്രേഷന്‍ കഴിഞ്ഞു.

''ആദ്യം കമ്പിവേലി കെട്ടിക്കാം''ഗോപാലകൃഷ്ണന്‍നായര്‍ പറഞ്ഞു ''കണ്ണില്‍ കണ്ടവര് കേറിനിരങ്ങണ്ടാ''. ആരും മറിച്ചൊന്നും പറഞ്ഞില്ല.

''കല്യാണത്തിന്ന് ഇനിയും അഞ്ചെട്ട് മാസൂണ്ട്. അപ്പഴക്ക് ഒരു വീട് പണിതാലോ''അയാള്‍ അടുത്ത ചോദ്യം ഉന്നയിച്ചു.

''അതിനൊക്കെ ആരാ ഉള്ളത്. പോരാത്തതിന്ന് കാശും വേണ്ടേ''ഇന്ദിര ചോദിച്ചു.

''രണ്ടും ഉണ്ടെങ്കിലോ''.

''എന്നാല്‍ വിരോധൂല്യാ''.

''ശരി. അനൂപിന്ന് മനസ്സില്‍ എന്തെങ്കിലും പ്ലാനുണ്ടോ''.

''ഇല്ല അങ്കിള്‍. എനിക്ക് ഒരുമോഹൂല്യാ. ഒക്കെ അങ്കിള്‍ നിശ്ചയിച്ചോളൂ. അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും എന്തെങ്കിലും അഭിപ്രായം ഉണ്ടെങ്കില്‍ അതുപോലെ മതി''.

''ഞങ്ങള്‍ക്ക് എന്താ അറിയ്യാ. എന്താ വേണ്ടത്‌ച്ചാല്‍ ഏട്ടന്‍ ചെയ്തോളൂ'' ഇന്ദിര അനുവാദം നല്‍കി.

''ആറേഴ് പടത്തിന്ന് പാടാനുണ്ട്. അതുകഴിഞ്ഞതും അമേരിക്കയിലേക്ക് ഒരു ട്രിപ്പുണ്ടത്രേ. അനൂപ് അതൊക്കെ കഴിഞ്ഞിട്ടുവരട്ടെ. അപ്പഴക്ക് നമുക്ക് ഇവിടുത്തെ കാര്യങ്ങള്‍ നോക്കാം''.

''അരുണേട്ടന്‍ പറഞ്ഞിരുന്നു. ഇത്രപെട്ടെന്ന് ആവുംന്ന് കരുതീലാ''.

വീടുപണി തുടങ്ങിയശേഷം ഗോപാലകൃഷ്ണന്‍നായര്‍ മിക്കദിവസവും എത്താറുണ്ട്. 

''ഏട്ടന്‍ ഇങ്ങിനെ വെയിലുകൊണ്ടുനിന്ന് വല്ല അസുഖവും വരുത്ത്വോ എന്നാ എനിക്കു പേടി''ഇന്ദിര പലപ്പോഴും പറയും.

''അതേയ്. എനിക്ക് എല്ലാ ഭാഗ്യൂം ദൈവം തന്നിട്ടുണ്ട്''അയാള്‍ മറുപടി പറയും''എന്നാല്‍ ഒരു പെങ്ങള്‍ക്കുവേണ്ടി വീടു പണിയാന്‍ പറ്റീട്ടില്ല. ഇപ്പൊ അത് കിട്ടീ എന്നാ എനിക്ക് തോന്നാറ്''.

ഒഴിവുദിവസങ്ങളില്‍ രമയും ഭര്‍ത്താവും എത്തും. ഒന്നുരണ്ടു തവണ നാരായണന്‍കുട്ടി പൊതുവാളും വന്നിരുന്നു. ഗോപാലകൃഷ്ണന്‍ നായരുടെ ആത്മാര്‍ത്ഥതയില്‍ എല്ലാവര്‍ക്കും ഏറെ സന്തോഷവും അത്ഭുതവും തോന്നിയിരുന്നു.

''ഇങ്ങിനത്തെ ഒരു യോഗ്യനെ നടന്നനാട്ടില്‍ കാണാന്‍ കിട്ടില്ല''എന്ന് നാരായണന്‍കുട്ടി പൊതുവാള്‍ എപ്പോഴും പറയും.

ഉദ്ദേശിച്ചതിനേക്കാള്‍ വേഗത്തില്‍ വീടുപണി നീങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്നു. ഒരു ഭാഗത്ത് കെട്ടുപണി നടക്കുമ്പോള്‍ വേറൊരുഭാഗത്ത് ആശാരിപ്പണി ഉണ്ടാവും. ഒന്നു കഴിഞ്ഞ് മറ്റൊന്ന് മതി എന്നുവെച്ചാല്‍ രണ്ടുകൊല്ലം കൊണ്ട് പണി തീരില്ല എന്നാണ് ഗോപാലകൃഷ്ണന്‍ നായര്‍ പറയാറ്. 

''കാശിന്ന് വലിവ് വന്ന്വോ ഏട്ടാ''ഒരു ദിവസം ഇന്ദിര ചോദിച്ചു.

''തല്‍ക്കാലം ആവശ്യത്തിനുണ്ട്''.

''തീര്‍ന്നാല്‍ എന്താ ചെയ്യാ''.

''അതിനല്ലേ ബാങ്ക്. ആവശ്യം വന്നാല്‍ ലോണ്‍ സംഘടിപ്പിക്കും''. പക്ഷെ അതിന്‍റെ ആവശ്യമൊന്നും വേണ്ടിവന്നില്ല. ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് അനൂപിന്‍റെ പണം വന്നുകൊണ്ടിരുന്നു. ചില സമയത്ത് ഗോപാലകൃഷ്ണന്‍നായര്‍ സ്വന്തംകയ്യില്‍നിന്ന് പണമെടുത്ത് ചിലവാക്കും. തടസ്സമില്ലാതെ പണികള്‍ നീങ്ങി.

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

ഒരു ദിവസം പത്തുമണിയോടെ ഇന്ദിരയുടെ മൂത്ത ഏട്ടന്‍ വന്നു. രമയുടെ വിവാഹത്തില്‍ പങ്കുകൊണ്ട് മണ്ഡപത്തില്‍നിന്ന് പോയതാണ്. ആദ്യമായി ഈ വീട്ടിലേക്ക് വരികയാണ്.  ഇന്ദിര വേഗം ചായയുമായി എത്തി.

''കല്യാണത്തിന്‍റെ ഒരുക്കങ്ങള്‍ എത്രടംവരെ എത്തീന്ന് അന്വേഷിക്കാന്‍ വന്നതാ''ആങ്ങള പറഞ്ഞു''ഇനി ഒന്നൊന്നര മാസോല്ലേ ഉള്ളൂ''.

''ആണ്‍കുട്ട്യേളടെ കല്യാണത്തിന്ന് എന്താ ഒരുങ്ങാനുള്ളത്. മണ്ഡപം ബുക്ക് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. തുണിത്തരങ്ങളും താലിമാലേം വാങ്ങണം. അത് അവന്‍ വന്നിട്ട് ആവാംന്ന് വിചാരിച്ചിരിക്ക്യാ''.

''എപ്പഴാ അവന്‍ വരുണത്''.

'' പത്തുദിവസംമുമ്പ് എത്തുംന്നാ പറഞ്ഞത്''.

''സ്ഥലം വാങ്ങീന്നോ വീട് പണിയുണൂന്നോ ഒക്കെ കേട്ടു''.

''ഉവ്വ്. തൊട്ട സ്ഥലംതന്നെ മഠത്തില്‍കാരുടെ''.

''ഒക്കെ ആരെങ്കിലും പറഞ്ഞിട്ട് അറിയണ്ട നിലയായി''. ഇന്ദിര മറുപടി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.

''അതുപോട്ടെ. ആരാ ഒക്കെ നോക്കി നടത്തുണത്''.

''ഗോപാലകൃഷ്ണന്‍ സാറ്''ഇന്ദിര മറുപടി പറഞ്ഞു.

''അയാള് എങ്ങിനത്തെ ആളാ എന്നറിയ്യോ നിനക്ക്. ആ ചെക്കന്‍ കഷ്ടപ്പെട്ട് ഉണ്ടാക്കി അയക്കുണ പണം കണ്ണില്‍ കണ്ടോര് കൈക്കലാക്കും. സൂക്ഷ്മം ഇല്ലാത്തവന്‍റെ മുതല് നാണൂല്യാത്തോന്‍ തിന്നോണ്ടു പോവും. അതന്നെ''. ഇന്ദിരയ്ക്ക് ചൊറിഞ്ഞുകയറി തുടങ്ങി.

''ഒരുവള്ളി പിടിച്ചുവന്ന ഞങ്ങളൊക്കെ അടുത്തുണ്ട്. നിങ്ങള്‍ക്ക് അതു പറ്റില്ല. അന്യന്‍ ഒരുത്തന്‍ പറയുന്നതാ വേദവാക്യം. ഇപ്പൊ ഞങ്ങളാരും നിങ്ങളടെ നിലയ്ക്ക് പോരല്ലോ''.

''മൂന്നുനേരം ഊതി കുടിക്കാന്‍ കഞ്ഞിയ്ക്ക് വകീല്ലാത്ത ഒരുകാലം ഉണ്ടായിരുന്നു ഞങ്ങള്‍ക്ക്. അന്ന് ഒരു കൂടപ്പിറപ്പിനീം ഞാന്‍ കണ്ടില്ല.    ചത്ത് മണ്ണടിയണ്ടതായിരുന്നു എന്‍റെ മകന്‍. നിങ്ങളിപ്പൊ പറഞ്ഞ ആ അന്യനുണ്ടല്ലോ ആ മഹാനാണ് അവനെ കാലന്‍റെ കയ്യിന്ന് തട്ടിപ്പറിച്ച് ഈവീട്ടിലേക്ക് മടക്കിക്കൊണ്ടുവന്നത്''.

''പെങ്ങളാണ് എന്നു കരുതിവന്ന എന്നെ വേണം പറയാന്‍''അയാള്‍ ഇറങ്ങി നടന്നു.

''നാലുവാക്കുംകൂടി പറയണം എന്നുണ്ടാര്‍ന്നു. വീട്ടില്‍ കേറി വന്നതല്ലേ എന്നു വിചാരിച്ച് മിണ്ടാതിരുന്നതാ''അയാള്‍ പോവുന്നത് നോക്കി ഇന്ദിര പറഞ്ഞു.

അദ്ധ്യായം - 72

''ഞാനും അമ്മിണീം ഇന്ന് തിരുപ്പതിക്ക് പോവ്വാണ്. മരുമകനും മകളും കുട്ട്യേളുംകൂടി അവിടെ എത്താന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. അവിടേന്ന് അവരടെ കൂടെ ഞങ്ങള് ബാംഗ്ലൂരിലിക്ക് പോവും''ഗോപാലകൃഷ്ണന്‍നായര്‍ രാമകൃഷ്ണനെ മൊബൈലില്‍ വിളിച്ചറിയിച്ചു. അയാളത് അടുത്തുനിന്ന  ഭാര്യയോട്  പറഞ്ഞു.

''എന്നിട്ട് എന്നാ ഏട്ടന്‍ മടങ്ങിവര്വാ''

''അത് ഞാന്‍ ചോദിച്ചില്ല''. 

''ആ ഫോണിങ്ങിട്ട് തരൂ. ഞാന്‍ ചോദിച്ചോളാം''അവള്‍ ഫോണ്‍ വാങ്ങി തിരിച്ചുവിളിച്ചു. മരുമകന്‍ എല്ലാം ഏര്‍പ്പാടാക്കിയിട്ട് തന്നെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞതാണെന്നും രണ്ടുദിവസം ബാംഗ്ലൂരില്‍ ഇരുന്നതും അവിടുന്ന് തിരിച്ചുപോരുമെന്നും അയാള്‍ അറിയിച്ചു.

''അതുവരെ പണിക്കാരോട് എന്താ പറയണ്ട്''.

''പെയിന്‍റിങ്ങല്ലേ ചെയ്യാനുള്ളത്. അത് ഞാന്‍ ഏര്‍പ്പാടാക്കീട്ടുണ്ട്. ഇന്ന് സുകുമാരന്‍ ഇങ്ങോട്ട് പോന്നിട്ടുണ്ട്. അത്യാവശ്യം പൈസ വേണച്ചാല്‍ അയാള്‍ കൊടുത്തോളും''. 

പറഞ്ഞദിവസം ഗോപാലകൃഷ്ണന്‍നായരെത്തി. കയ്യിലൊരു ബാഗ് തൂക്കിയിട്ടാണ് അയാളുടെ വരവ്.

''എന്താ ഇന്ന് കനത്തിലൊരു ബാഗ്''ഇന്ദിര ചോദിച്ചു.

''ക്ഷണക്കത്താണ്. കല്യാണത്തിന്ന് ആള്‍ക്കാരെ വിളിക്കണ്ടേ''.

''ആരോക്ക്യാ വിളിക്കണ്ട്''.

''ബന്ധുക്കളുടെ കാര്യം നിങ്ങള് നോക്കിക്കോളിന്‍. നാട്ടുകാര് മിക്കവരും അനൂപിനെ സഹായിച്ചോരാണ്. അവര്യോക്കെ വിളിക്കണം. അതിന്‍റെ ലിസ്റ്റ് എന്‍റേലുണ്ട്. പിന്നീള്ളത് അനൂപിന്‍റെ പരിചയക്കാരാണ്. അവനെ വിളിച്ചുചോദിച്ച് പ്രദീപും റഷീദുംകൂടി ആ കാര്യം ചെയ്തോളും''.

''എന്നാ ക്ഷണിക്കാന്‍ തുടങ്ങണ്ട്''.

''ഈ ഞായറാഴ്ച്ച്യേന്നെ തുടങ്ങിക്കോളൂ. അന്ന് നല്ലദിവസസാണെന്നാ അമ്മിണി പറഞ്ഞത്. എവിട്യോക്കെ അന്ന് പോണംന്ന് നിശ്ചയിച്ചോളൂ. രാവിലെ എട്ടരയ്ക്ക് കാറെത്തും''.

''പ്രദീപും റഷീദും എപ്പഴാ ക്ഷണിക്കാന്‍ ഇറങ്ങിണത്''.

''റഷീദ് മാനേജരായില്ലേ. ഞായറാഴ്ച്യല്ലേ അവന് ഒഴിവുണ്ടാവൂ''.

''പ്രദീപിനും തിരക്കോട് തിരക്കന്നെ. പാവം അതിന്‍റെ എടേലാ നമ്മടെ കാര്യങ്ങള്‍ക്ക് ആ കുട്ടി ഓടി നടക്കിണ്''.

''അവന്‍റെ കാര്യം പറഞ്ഞപ്പഴാ ഒരു സംഗതി ഓര്‍മ്മവന്നത്''.

''എന്താദ്. വല്ല കുഴപ്പൂം ആണോ''.

''ഏയ്. അതൊന്ന്വോല്ല. അവന്‍റെ അച്ഛന്‍റെ സ്വത്ത് രണ്ട് എളേച്ചന്മാരും കൂടി തട്ടിയെടുത്തൂന്ന് അവന്‍ പറയാറില്ലേ. അവര്‍ക്ക് ചിലതൊക്കെ കിട്ടി''.

''എന്താ കിട്ട്യേത്''.

''കാറിന്ന് മയക്കുമരുന്ന് പിടിച്ചൂന്ന് ഇന്നാള് പേപ്പറില് കണ്ടില്ലേ. അത് അവന്‍റെ ചെറ്യേ എളേച്ചനാ''.

''അയാള്‍ക്കെന്താ അതിന്‍റെ എടവാടുണ്ടോ''രാമകൃഷ്ണന്‍ ചോദിച്ചു.

''എനിക്കൊന്നും അറിയില്യാ ആരോ ചതിച്ചതാണ് എന്നൊക്ക്യാ അയാള് പറയുണത്. അങ്ങിന്യാണെങ്കില്‍ത്തന്നെ അയാളടെ വീട്ടിലെ ഷെഡ്ഢിന്ന് ഒരു ചാക്കില് കുറെ കഞ്ചാവ് കണ്ടതിന്ന് എന്താ പറയ്യാ''.

''അയാള് കുറെ കെട്ടിത്തിരിയ്വോലോ''.

''തിരിയ്വോന്നോ. ജീവിതം പോയില്ലേ''.

''ഓരോരുത്തരക്ക് ഓരോ കാലത്തില് ഓരോന്ന് വര്വേന്നെ''.

''മൂത്ത എളേച്ചന്‍റെ വീടിന്‍റെ ചുറ്റുപൊറൂം പ്രദീപ് വാങ്ങിക്കൂട്ടി. അയാള് സ്ഥലംവിറ്റിട്ട് പോവാന്‍ നില്‍ക്ക്വാണത്രേ''.

''ഇതൊന്നും പ്രദീപ് പറഞ്ഞില്ലല്ലോ''.

''ഞാന്‍ ചോദിച്ചിരുന്നു. ഒക്കെ ഈശ്വരന്‍റെ ഒരു കളില്യേ അങ്കിളേ എന്നു പറഞ്ഞ് ഒരു കള്ളച്ചിരി ചിരിച്ചതല്ലാതെ യാതൊന്നും മിണ്ടീല്യാ''.

''ഇതിനുമാത്രം കാശെവിടുന്നാ അവന്‍റെ കയ്യില്''.

''അവന് ഓടിനടന്ന് കാശുണ്ടാക്കാനറിയാം. കോടിക്കണക്കില് സ്വത്ത് ഉണ്ടാക്കീട്ടുണ്ടെന്നാ എല്ലാരും പറയിണത്. പലസ്ഥലത്ത് ഭൂമി വാങ്ങി കൂട്ട്യേതിന്ന് പുറമെ പിന്നീം എന്തൊക്ക്യോ ചില ബിസിനസ്സ് ഉണ്ടത്രേ. രാഷ്ട്രീയക്കാരും പോലീസ് ഓഫീസര്‍മാരും വല്യേ ഉദ്യോഗസ്ഥന്മാരും ഒക്കെ ആയിട്ട് അവന് നല്ല പിടിപാടുണ്ടെന്നാ പുറമേ സംസാരം''. 

''നല്ലകുട്ട്യാണ് അവന്‍. എങ്ങനേങ്കിലും നന്നാവട്ടെ''.

''അവന്‍റെ കൂടേള്ള ചെക്കനില്യേ. ആ വിവരംകെട്ട സാധനം''.

''വിവേകല്ലേ. ഇവിടെ വന്ന് അനൂന്‍റെ സൂക്കടിന്‍റെ വിവരംപറഞ്ഞ കുട്ടി''.

''ആ പയ്യന്‍തന്നെ. ടൌണില് അവനൊരു കൂള്‍ബാറും ബേക്കറീം പ്രദീപ് വാങ്ങിക്കൊടുത്തൂന്ന് ഇന്നാള് കണ്ടപ്പൊ ആ വിദ്വാന്‍ പറയ്യേണ്ടായി''.

''പാവം. അവന് ജീവിക്കാന്‍ ഒരു മാര്‍ഗ്ഗ്വായല്ലോ''.

''വിവരംകെട്ടോന്‍ അത് നശിപ്പിക്കാതെ ഇരുന്നാ മതി''.

''അതുപോട്ടെ. എന്‍റെ ഏട്ടന്‍ ഇവിടെ വന്നിരുന്നു''ഇന്ദിര പറഞ്ഞു.

''നന്നായി. കല്യാണോക്കെ അല്ലേ വരുണത്. നമുക്ക് അവരടെ സഹായം വേണ്ടിവരും''.

''എന്തറിഞ്ഞിട്ടാ ഏട്ടന്‍ ഈ പറയിണത്''ഇന്ദിര ഉണ്ടായതെല്ലാം വര്‍ണ്ണിച്ചു.

''അസൂയീള്ള ആരെങ്കില്വോക്കെ ഈ വിധത്തില്‍ പറയുംന്ന് ഞാന്‍ മുമ്പേ കരുത്യേതാണ്. വേണ്ടപ്പെട്ടോര് ഇങ്ങനെ പറയുംന്ന് നിരീച്ചില്ല''. 

''ഒരു വേണ്ടപ്പെട്ടോര് വെച്ചിരിക്കിണൂ. ചൂലുംകെട്ടോണ്ട് പെരുമാറി വിട്വാ വേണ്ടത്''.

''നിങ്ങള്‍ക്ക് എന്നെ അറിയാം. എനിക്കതേവേണ്ടൂ. പിന്നെ മോളില് ഒരാള് എല്ലാം കാണുണുണ്ട്. ആ ധാരണേലാണ് ഞാന്‍ ഇതൊക്കെ ചെയ്യുണതും''അയാള്‍ പറഞ്ഞു''സാരൂല്യാ, ഇനി ഞാന്‍ ചെന്ന് പണി നോക്കട്ടെ''.

''ഞാന്‍ ചായീണ്ടാക്കീട്ട് വിളിക്കാം''. 

''പൊതുവാളേ നിങ്ങളും എന്‍റെകൂടെ വരിന്‍''രാമകൃഷ്ണനെകൂട്ടി ഗോപാലകൃഷ്ണന്‍ നായര്‍ നടന്നു

അദ്ധ്യായം - 73.

ശനിയാഴ്ച വൈകുന്നേരം നാലരമണിയോടെ പ്രദീപിന്‍റെ കാറില്‍ അവനും റഷീദും ഗോപാലകൃഷ്ണന്‍നായരും കെ.എസ്.മേനോനും     അനൂപിന്‍റെ വീട്ടിലെത്തി. കല്യാണത്തിന്ന് ആളുകളെ ക്ഷണിക്കാന്‍ പോവാനുള്ളകാര്യം സംസാരിക്കാനാണ് അവരെത്തിയത്. 

ഗെയിറ്റ് തുറന്ന് മുറ്റത്തിറങ്ങിയപ്പോള്‍ രാമകൃഷ്ണനും ഇന്ദിരയും പാറുവുംകൂടി സംസാരിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നതാണ് അവര്‍ കണ്ടത്.

''എന്താ ഒരു കോണ്‍ഫറന്‍സ്''ഗോപാലകൃഷ്ണന്‍നായര്‍ ചോദിച്ചു.

''ഇവളെ ഈ വഴികണ്ടിട്ട് കുറച്ചുദിവസായി. ആരേങ്കിലും പറഞ്ഞയച്ച് വിളിപ്പിക്കണോന്ന് ആലോചിക്ക്യായിരുന്നു. അപ്പഴാ ഇവളെത്ത്യേത്''.

''പഞ്ചായത്ത് പണിക്ക് ചേര്‍ന്നിട്ടുണ്ട്. രാവിലെ അവരടെകൂടെ പണിക്ക് പോയാല്‍ വൈകുന്നേരാവും കഴിയാന്‍''. 

''അതു നന്നായി. കുറച്ചുദിവസത്തേക്ക് പണി അന്വേഷിച്ച് പോണ്ടല്ലോ''.

''തമ്പുരാട്ട്യേ, പറഞ്ഞപോലെ ഞാന്‍ രാവിലെ നേരത്തെ എത്താം''പാറു പോവാനൊരുങ്ങി.

''എന്താ ഞങ്ങളെ കണ്ടതോണ്ടാണോ പോണത്''.

''അല്ല വീട്ടില്‍ ചെന്നിട്ട് റേഷന്‍ കടേലിക്ക് പോവാനുണ്ട്''അവള്‍ നടന്നു.

''അല്ലറചില്ലറ പണ്യേളുണ്ട്. അതാ അവളെ വരാന്‍ പറഞ്ഞത്'' അകത്തേക്ക് നടക്കുമ്പോള്‍ ഇന്ദിര പറഞ്ഞു. അടഞ്ഞവാതില്‍ അവള്‍ തള്ളിത്തുറന്നു.

''എന്തിനാ പട്ടാപകല് ഉമ്മറത്തെ വാതില്‍ അടച്ചിടണത്. ആളുള്ള വീടല്ലേ''. ഗോപാലകൃഷ്ണന്‍നായര്‍ ചോദിച്ചു.

''ഒന്നും പറയണ്ടാ എന്‍റെ ഏട്ടാ. ഒരു കള്ളപ്പട്ടീണ്ട്. കണ്ണ് തെറ്റ്യാല്‍ ആ നാശം പിടിച്ചത് അകത്തെത്തും''. വാതില്‍ തുറക്കുന്ന ശബ്ദംകേട്ടതും രമയും സജീവനും എത്തി.

''ങാഹാ, നിങ്ങളെപ്പൊ വന്നൂ''അയാള്‍ ചോദിച്ചു.

''ഇന്നു രാവിലെ''.

''അപ്പൊ ക്ഷണിക്കാന്‍ പോവാന്‍ ആളായി''.

''അവള്‍ക്ക് ദേഹം അനങ്ങി യാത്രചെയ്യാന്‍ പറ്റില്യാ ഏട്ടാ. രണ്ടുമാസം ആയീന്ന് പറയുണൂ''.

''അത് നല്ലവാര്‍ത്ത ആണല്ലോ. എന്തായാലും അഞ്ചെട്ട് മാസം കഴിയുമ്പൊ ഇന്ദിര മുത്തശ്യാവും''.

''ഈശ്വരന്‍ സഹായിച്ചിട്ട് എല്ലാം  നന്നായി കലാശിച്ചാല്‍ മതി''. രമ ഒരു ട്രേയില്‍ ചായഗ്ലാസ്സുകളുമായി എത്തി. 

''ബന്ധുക്കളെ വിളിക്കാന്‍ പോണകാര്യം തീരുമാനിച്ച്വോ''.

''എന്താ വേണ്ടേന്നാ ആലോചിക്കുണത്''.

''അതെന്താ ആലോചിക്കാന്‍''.

''ഒരാള് ഇവിടെ വന്നുപോയകാര്യം ഞാന്‍ ഏട്ടനോട് പറഞ്ഞില്ലേ. ഇനി ക്ഷണിക്കാന്‍ കേറിചെല്ലുമ്പൊ വല്ലതും പറയ്യോന്നാ എന്‍റെ പേടി''.

''എന്നുവെച്ച് വിളിക്കാണ്ടിരിക്ക്യേ. അത് പറ്റില്ല. പോയി വിളിക്ക്യേന്നെ. ഇഷ്ടൂള്ളോര് വരട്ടെ. വരാത്തോര് വേണ്ടാ''.

''അതാ ഞാനും പറഞ്ഞ്''രാമകൃഷ്ണന്‍ പറഞ്ഞു''രമടെ കല്യാണത്തിന്ന് ഞാനെന്‍റെ കൂടപ്പിറപ്പുകളെ വിളിച്ചു. അവര് വന്ന് മുഖം കാട്ടീട്ട്പോയി. ഇക്കുറീം ഞാനവരെ വിളിക്കും''.

''അതാ അതിന്‍റെ ശരി''.

''വല്യേമ്മ ചെറ്യേമ്മ മക്കളായിട്ട് കുറച്ച് ആള്‍ക്കാരുണ്ട്. അവരടെ ലിസ്റ്റ് ഉണ്ടാക്കീട്ടുണ്ട്. രണ്ടുദിവസംകൊണ്ട് അത് തീര്‍ക്കാം''.

''അതൊക്കെ ചെയ്തോളൂ. ഒരുദിവസം നിങ്ങള് രണ്ടാളും എന്‍റെകൂടെ വരണം. രമടെ കല്യാണത്തിന്ന് വിളിച്ചപോലെ ശിവശങ്കരമേനോനീം അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ മകളിം നിങ്ങളന്നെ വിളിക്കണം''.  

''അതിനെന്താ, ഏട്ടന്‍ പറഞ്ഞാ മതി. ഞങ്ങള്‍ വന്നോളാം''ഇന്ദിര പറഞ്ഞു ''പിന്നെ ഏട്ടന്‍റെ വീട്ടിലും മേനോന്‍ സാറിന്‍റെ വീട്ടിലും ഈ കുട്ട്യേളടെ വീട്ടിലും പറയാന്‍ ഞങ്ങളെത്തും''.

''അതിന്‍റ്യോന്നും ആവശ്യൂല്യാ. ഞങ്ങളൊക്കെ കൂടീട്ടല്ലെ ഈ കല്യാണം നടത്തുണ്''. 

''മേനോന്‍ സാറിന്‍റെ ഭാര്യ എത്തില്ലേ''രാമകൃഷ്ണന്‍ ചോദിച്ചു.

''അവള് ഇവിടീല്യാ. രണ്ടുമാസംമുമ്പ് മകള് അമേരിക്കേന്ന് വിളിച്ചു. ഭാര്യ പോവുംചെയ്തു. എന്നെ കൂടെ വിളിച്ചതാ. ആരേക്കൊണ്ടാ വൈക്കിണത് അങ്ങിട്ടും ഇങ്ങിട്ടും കെട്ടി ചീരെഴയാന്‍''.

''അപ്പൊ കല്യാണത്തിന്ന് വരില്ലേ''.

''വരും. മകളും മരുമകനും പേരക്കുട്ട്യേളും വരുണുണ്ട് എന്നാ പറഞ്ഞത്. അവരടെ ഒപ്പം അവള്‍ വന്നോളും''.

''ഏതായാലും ടൌണില്‍ നിങ്ങളൊരു ഫ്ലാറ്റ് വാങ്ങ്യേതല്ലേ. നാലുദിവസം മുമ്പേ എല്ലാരോടും ഇങ്കിട്ട് വരാന്‍ പറയിന്‍''ഗോപാലകൃഷ്ണന്‍നായര്‍ പറഞ്ഞു.

''ഞാനത് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. മകനും കുടുംബൂം രണ്ടുദിവസം മുമ്പെത്തും''.

''ഇന്യേന്തെങ്കിലും ചെയ്യാനുണ്ടോ''ഗോപാലകൃഷ്ണന്‍നായര്‍ ചോദിച്ചു.

''താലിമാല വാങ്ങണം. പെണ്‍കുട്ടിക്ക് ഒരു വള വാങ്ങണം. പിന്നെ ഡ്രസ്സ് വാങ്ങണം''ഇന്ദിര ആവശ്യങ്ങള്‍ അവതരിപ്പിച്ചു. 

''അത് പത്തുദിവസം കഴിഞ്ഞിട്ടുപോരേ''.

''മതി. ഞാന്‍ പറഞ്ഞൂന്നേ ഉള്ളൂ''.

''പ്രദീപേ, നിങ്ങള് രണ്ടാളും എപ്പഴാ ക്ഷണിക്കാന്‍ തുടങ്ങുണ്''.

''ഞങ്ങള് നാളെ തുടങ്ങും. രണ്ട് സെറ്റായിട്ടാ പോണത്. റഷീദും ശെല്‍വനുംകൂടി ഡോക്ടര്‍മാരെ കാണും. ബാക്കീളോരെ ഞാനും വിവേകും''.

''ശെല്‍വന് ഡോക്ടര്‍മാരെ അറിയ്യോ''

''ഇല്ല. ഞാന്‍ റെപ്പിന്‍റെ പണി ചെയ്തിട്ടില്ലല്ലോ''

''ശരി നിങ്ങളത് ചെയ്യിന്‍. കുറെ എണ്ണം ഞാന്‍ എത്തിച്ചോളാം. ചില ദിക്കിലിക്ക് സജീവന്‍ എന്‍റൊപ്പം വന്നാല്‍ നന്ന്''.

''അതിനെന്താ, സാറ് പറഞ്ഞാ മതി. ഞാന്‍ കൂടെവരാം''.

''അപ്പൊ എല്ലാം ശര്യായല്ലോ. ഇനി എന്തെങ്കിലും ആവശ്യൂണ്ടെങ്കില്‍ അന്യോന്യം വിളിച്ചാ മതി''.

''ഏട്ടാ, ഞാനൊരു കാര്യം പറഞ്ഞോട്ടെ''ഇന്ദിര ചോദിച്ചു.

''എന്തിനാ സമ്മതം ചോദിക്കിണ്. ചോദിച്ചോളൂ''.

''അതേ. കുട്ടിക്ക് താലീം മാലേം വളേം വാങ്ങുണകൂട്ടത്തില്‍ രണ്ടുപവന്‍റെ ഒരു മാലകൂടി വാങ്ങണം''.

''മരുമകള്‍ വരുമ്പൊ അമ്മായേമ്മയ്ക്ക് പുത്യോരുമാല വേണംന്ന്''.

''എനിക്കല്ല. അത് പാറൂന്ന് കൊടുക്കാനാ. അവളൊരാളാണ് ഈ രണ്ടു ബന്ധൂം ഉണ്ടാക്ക്യേത്. മൂന്നാമനൊരാള്‍ ഉണ്ടെങ്കില്‍ കണക്കുപറഞ്ഞ് കാശുവാങ്ങും. അപ്പൊ നമ്മള് കണ്ടറിഞ്ഞ് ചെയ്യണ്ടേ''.

''തീര്‍ച്ച്യായിട്ടും വേണം''.

''അത് അനൂനെക്കൊണ്ട് പാറൂന്‍റെ കയ്യില്‍ കൊടുപ്പിച്ച് അവളടെ കാല് പിടിപ്പിക്കണം''ഇന്ദിര തുടര്‍ന്നു''രമടെ കല്യാണത്തിനന്നെ ഞാന്‍ അത് ചെയ്യണംന്ന് നിരീച്ചതാ. അന്ന് ഒക്കെക്കൂടി എത്തിവന്നില്ല''. 

ആ പറഞ്ഞത് എല്ലാവരും ഇഷ്ടപ്പെട്ടു. ഇന്ദിരയുടെ മനസ്സിലുള്ള നന്മ അവര്‍ മനസ്സിലാക്കി.

''ഇനി എന്തെങ്കിലും ബാക്കീണ്ടോ''.

''തുണി വാങ്ങിക്കുമ്പോ നിങ്ങളല്ലാരുക്കും പാറൂനും അവളടെ മകള്‍ക്കും കുട്ടിക്കും വാങ്ങണം. എനിക്ക് വാങ്ങുണ അതേ സൈസ്സ് സാരി സാവിത്രിക്കുട്ടിക്കും ഏടത്ത്യേമ്മയ്ക്കും മേനോന്‍ സാറിന്‍റെ ഭാര്യക്കും വാങ്ങണം''.

''എന്തിനാ യുണിഫോംപോലെ ഒരേപോലത്തെ സാരി. അമ്മിണി ലൈറ്റ് കളറേ ഉടുക്കൂ. മേനോന്‍റെ ഭാര്യക്ക് കടുംകളറാണ് ഇഷ്ടം. സാവിത്രിടെ കാര്യം എനിക്കറിയില്ല. അത് അവരവരടെ ഇഷ്ടംപോലെ ആവട്ടെ''. 

''തുണിവാങ്ങാന്‍ ചെല്ലുമ്പൊ സാവിത്രിക്കുട്ടീം നമ്മടെകൂടെ പോന്നോട്ടെ. നിങ്ങളൊക്കെ ഉണ്ടാവ്വോലോ. പാകംപോലെ നോക്കിവാങ്ങിച്ചോളിന്‍''.

''ഒരു കാര്യംകൂടി പറയാനുണ്ട്. കല്യാണത്തിന്ന് ഒരുപാട് ആള്‍ക്കാരെ കൊണ്ടുപോയി അവരെ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കരുത്''. 

''നൂറ്റമ്പത് ആളേ ഉണ്ടാവൂന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്''രാമകൃഷ്ണന്‍ പറഞ്ഞു.

''അതുമതി. രണ്ട് ബസ്സ് ഏര്‍പ്പാടാക്കീട്ടുണ്ട്. എട്ടുപത്ത് കാറും ഉണ്ടാവും. എന്താ അതുപോരെ''.

''ധാരാളം മതി''.

''നമുക്ക് പാര്‍ട്ടി ഗംഭീരാക്കാം. ബാക്കി എല്ലാരും അതിന് വന്നോട്ടെ''. 

അധികം വൈകാതെ ഗോപാലകൃഷ്ണന്‍ നായര്‍ എഴുന്നേറ്റു, കൂടെ മറ്റുള്ളവരും. 

''ഞങ്ങള് ഇറങ്ങുണൂ. പറഞ്ഞപോലെ രാവിലെ കാറെത്തും''. കാറിന്‍റെ അടുത്തുവരെ വീട്ടുകാര്‍ നാല്‍വര്‍സംഘത്തെ യാത്രയയക്കാന്‍ ചെന്നു. 

അദ്ധ്യായം -74.

നേരത്തെ പറഞ്ഞതിലുംവെച്ച് നലുദിവസം കഴിഞ്ഞിട്ടാണ് അനൂപ് വീട്ടിലെത്തിയത്. അപ്പോഴേക്കും വീടിന്‍റെ പണികളും ക്ഷണിക്കലും കഴിഞ്ഞിരുന്നു. രാത്രിഭക്ഷണം കഴിഞ്ഞ് അച്ഛനും അമ്മയും മക്കളും മരുമകനുംകൂടി വര്‍ത്തമാനം പറഞ്ഞിരിക്കുകയാണ്.

''കല്യാണത്തിന്ന് മുമ്പ് അനൂപ് അമ്മാന്മാരെ ഒന്ന് കണ്ടിട്ട് വരണ്ടേ'' സജീവന്‍ ചോദിച്ചു.

''ഒന്നും വേണ്ടാ. ഒരു അമ്മാമന്മാര് വെച്ചിരിക്കുണൂ''ഇന്ദിര കേട്ടതും എതിര്‍പ്പ് പറഞ്ഞു.

''പലതെറ്റും അവരുടെ ഭാഗത്ത് ഉണ്ടായിരിക്കും. എന്നാലും പോയി കണ്ടതോണ്ട് ഒരു നഷ്ടൂം ഉണ്ടാവില്ല''.

''ഇന്ദിരേ, സജീവന്‍ പറയിണത് നല്ലതിനാണെന്ന് കരുത്വാ''രാമകൃഷ്ണന്‍ പറഞ്ഞു''കൂട്ടത്തില്‍ എന്‍റെ അനിയനേം അനിയത്തീം കണ്ടോട്ടെ''. ഇന്ദിര എതിര്‍ത്തൊന്നും പറഞ്ഞില്ല. 

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

കല്യാണപ്പാര്‍ട്ടിക്ക് പോവാനുള്ള ബസ്സ് തോട്ടുപാലത്തിന്നടുത്താണ് നിന്നിരുന്നത്. കാറുകള്‍ മാത്രം വീടിനടുത്ത് പാര്‍ക്ക് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. വെള്ളംനിറച്ച് മാവിലയിട്ട ഓട്ടുമൊന്ത കയ്യില്‍ എടുത്തുകൊണ്ട് രമ എതിര്‍ദിശയില്‍നിന്ന് കടന്നുവന്നതോടെ അനൂപ് ഇറങ്ങി നടന്നു.

അവന്‍  പുറപ്പെട്ടിറങ്ങിയതോടെ കല്യാണത്തിന്ന് പോവാനുള്ളവര്‍ വരമ്പിലൂടെ ബസ്സിനരികിലേക്ക് നീങ്ങി. കല്യാണപ്പാര്‍ട്ടിപോവുന്നതും നോക്കി വാരിയത്തമ്മ അവരുടെ വീട്ടുപടിക്കല്‍ നിന്നു. അലങ്കരിച്ചു നിര്‍ത്തിയ പുത്തന്‍ കാറിനടുത്തേക്ക് അനൂപ് നടന്നു.

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

''സാവിത്രീ. ഒമ്പതരയ്ക്ക് മുമ്പ് പെണ്‍കുട്ട്യേ വീട്ടില് കയറ്റണം എന്നാ പണിക്കര് കുറിച്ചു തന്നിട്ടുള്ളത്. അവര് ഇവിടെ എത്തുമ്പോഴേക്ക് എല്ലാം ഒരുക്കണ്ടേ''.

''എന്താ ഇത്ര ഒരുക്കാനുള്ളത്''.

''ഒരു പാത്രത്തില്‍ ഗുരുതി കലക്കിവെക്കണം. നിലവിളക്കില്‍ എണ്ണീം തിരീം ഇട്ടുവെക്കണം. പിന്നെ പാലും പഴവും കൊടുക്കാനുള്ളതാണ്. അതപ്പൊ മതി''.

''അദ്യത്തെ രണ്ടും എപ്പോഴോ റെഡി. അമ്മായിമാര് വേണ്ടേ ഇതുമായി പടിക്കലേക്ക് ചെല്ലാന്‍''.

''അമ്മായീം കുമ്മായീം ഒന്നും വേണ്ടാ. പടിക്കല് വെച്ച് ഞാന്‍ ഗുരുതി ഉഴിയും. നീ നിലവിളക്ക് കുട്ടിടെ കയ്യില്‍ കൊടുത്താമതി''.

''അവര്‍ക്കെന്തെങ്കിലും തോന്നില്ലേ ചേച്ചീ''.

''തോന്ന്യാല്‍ തോന്നിക്കോട്ടെ. എനിക്കൊരു ചേതൂം വരാനില്ല''ഇന്ദിര അറുത്തുമുറിച്ചു പറഞ്ഞു.

''അവര് അവിടെന്ന് പുറപ്പെട്ടൂന്ന് ഗോപാലകൃഷ്ണനങ്കിള്‍ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു''പ്രദീപ് വന്ന് വിവരം അറിയിച്ചു.

''ആരാ കൂടെ പോയിട്ടുള്ളത്'' സാവിത്രി ചോദിച്ചു.

''ഗോപാലകൃഷ്ണേട്ടന്‍റെ മകളും മരുമകളും പോയിട്ടുണ്ട്''.

''അപ്പൊ മറ്റേ സാറ് പോയിട്ടില്ലേ''.

''മേനോന്‍സാറും റഷീദുംകൂടി പുലര്‍ച്ചെ നെടുമ്പാശ്ശേരിലിക്ക് പോയി. മൂപ്പരടെ ഭാര്യ ഫ്ലൈറ്റില്‍ വരുണുണ്ട്''.

''അയമ്മയ്ക്ക് രണ്ടുദിവസം മുമ്പ് വരായിരുന്നില്ലേ''.

''മകളുടെ കൂടെ വരാന്ന് പറഞ്ഞ് ഇത്രദിവസം അവിടെ ഇരുന്നതാണ്. സമയയായപ്പോള്‍ മരുമകന് വരാന്‍ പറ്റീല്ലാ''.

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

''ഇവിടെ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യാന്‍ ബാക്കീണ്ടെങ്കില്‍ ഇപ്പൊ എന്നോട് പറയണം. ഇത്തിരികഴിഞ്ഞാല്‍ ഞങ്ങളെല്ലാരും മണ്ഡപത്തിലിക്ക് പോവും. പിന്നെ അതു ചെയ്തില്ല, ഇതു ചെയ്തില്ല എന്നൊന്നും ആരും പറയരുത്'' പ്രദീപ്  പറഞ്ഞു. ഒരാഴ്ചയായി പ്രദീപും കൂട്ടുകാരും അനൂപിന്‍റെ വിവാഹം ആഘോഷമാക്കാനുള്ള തിരക്കിലാണ്.

അനൂപിന്‍റെ വീടിന്‍റെ ഇടത്തുഭാഗത്ത് പുതുതായി നിര്‍മ്മിച്ച ഇരുനില കെട്ടിടത്തിന്‍റെ സ്വീകരണമുറിയിലെ ചുമരില്‍വെച്ച വലിയ സ്ക്രീനുള്ള എല്‍.ഇ.ഡി. ടി.വി. യിലെ പരിപാടി ആരും ശ്രദ്ധിക്കുന്നതേയില്ല. 

''അങ്ങിനെ എല്ലാരുംകൂടി പോയാലോ. എപ്പോഴാ ആവശ്യം വര്വാന്ന് മുന്‍കൂട്ടി പറയാന്‍ പറ്റില്ലല്ലോ''സാവിത്രി അവനോടു പറഞ്ഞു'' നിങ്ങള് പോവുമ്പോ ആരേങ്കിലും ഒരാളെ ഇവിടെ നിര്‍ത്ത്യാല്‍ മതി''.

''എന്നാല്‍ വിവേകിനെ ഇവിടെ നിര്‍ത്താം''.

''നല്ല ബെസ്റ്റ് ആള്യാ കണ്ടത്'' സംഭാഷണം കേട്ട് എത്തിയ രമ ഇടപെട്ടു.

 ''എല്ലാരും പൊയ്ക്കോളിന്‍. എന്തെങ്കിലും വേണച്ചാല്‍ പാറൂണ്ട്'' ഇന്ദിര ആശ്വസിപ്പിച്ചു.

''ഒരിക്കല്‍കൂടി ചോദിക്ക്യാണ്. ഞാന്‍ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യാനുണ്ടോ ആന്‍റി''അവന്‍ വീണ്ടും ചോദിച്ചു.

''ഉണ്ട്. പക്ഷെ അത്ര പെട്ടെന്ന് നടക്കുംന്ന് തോന്നുണില്യാ''പെട്ടെന്ന് രമ അവനോട് പറഞ്ഞു.

''അതെന്താടി അങ്ങിനത്തെ ഒരുകാര്യം''ഇന്ദിര മകളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.

''പ്രദീപേട്ടന്‍റെ കല്യാണംതന്നെ. കൂട്ടുകാരൊക്കെ പെണ്ണുകെട്ടി കുടുംബം ആയി കഴിയുമ്പോള്‍ മൂപ്പരുമാത്രം ഒറ്റത്തട്യായി നിന്നാ മത്യോ''.

''അതിന് എനിക്കാര് പെണ്ണുതരാനാണ്''.

''ഒരുവാക്ക് പറഞ്ഞാ മതി. പെണ്ണൊക്കെ ഞാന്‍  കണ്ടെത്തിക്കോളാം''.

''തല്‍ക്കാലം നീ ബുദ്ധിമുട്ടണ്ടാ. അമ്മ ഒന്ന് നോക്കിവെച്ചിട്ടുണ്ട്''.

''പിന്നെന്താ തടസ്സം''.

''കാര്യം അമ്മടെ കൂട്ടുകാരിടെ മകളൊക്കെത്തന്ന്യാണ്. പക്ഷെ കക്ഷി ബി.ടെക്. പാസായതാ''.

''അവര് പറ്റില്ലാന്ന് പറഞ്ഞോ''.

''ഇല്ല''.

''ആള് കാണാനെങ്ങനീണ്ട്''.

''കാഴ്ചയ്ക്ക് നിന്നെപ്പോലെത്തന്നെ''.

''എങ്കില്‍ പ്രദീപേട്ടന്ന് പറ്റില്ല''.

''അതെന്താ''.

''എന്നെപ്പോലത്തെ സുന്ദരിക്ക് പ്രദീപേട്ടനെപ്പോലത്തെ മരമോന്തീള്ള ആള് ചേരില്ല''.

''പെണ്ണേ മര്യാദയ്ക്ക് വായമൂടിക്കോ. വയറ്റിലുള്ളപെണ്ണാണ് എന്നൊന്നും ഞാന്‍ നോക്കില്ല. ചെകിടത്ത് ഒന്ന് തരും''ഇന്ദിര മകളുടെനേരെ കയ്യോങ്ങി.

''പോട്ടെ ആന്‍റി. അവള് ഞങ്ങളടെ പുന്നാരപെങ്ങളല്ലേ''.

''വിരുന്നുകൂട്ടിക്കൊണ്ടുവരുണ ചടങ്ങിന്ന് വിളിച്ചോരൊക്കെ പത്തു പത്തര ആവുമ്പഴക്ക് എത്തും. അവര്‍ക്കുള്ള സദ്യവട്ടം മണ്ഡപത്തിന്ന് നേരത്തെ എത്തിക്കണം''.

''ആ കാര്യം ഞാനേറ്റു''.

''പിന്നെ നിങ്ങള് കൂട്ടുകാരൊക്കെ ഇവിടിന്ന് ഉണ്ടാ മതി''.

''സാധനങ്ങള്‍ കൊണ്ടുവരുണവണ്ടീല് എല്ലാരുംവരും. വിവേകും ഞാനും ഗോപാലകൃഷ്ണനങ്കിളിന്‍റെ വീട്ടിലിക്കുള്ളത് എത്തിച്ചിട്ടേ വരൂ''.

''അതു നന്നായി. സുകുമാരേട്ടനും ഭാര്യീം നേരെ അങ്ങോട്ടാ വര്വാ. അവര്‍ക്കുള്ളതുകൂടി കരുതിക്കോ''.

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

''പാര്‍ട്ടിക്ക് ഉറപ്പായിട്ടും ഡോക്ടറ് വരും. എന്താ ആ മൂപ്പരോട് പറയേണ്ടേന്ന് എനിക്കറിയില്ല'' ഊണു കഴിഞ്ഞശേഷം പഴയവീട്ടിലെ കട്ടിലില്‍ നടു ചായ്ക്കുന്ന രാമകൃഷ്ണന്‍ ഭാര്യയോടുപറഞ്ഞു. രണ്ടുദിവസം മുമ്പുകൂടി ഡോക്ടര്‍ വിളിച്ചിരുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്ന് രണ്ടാലൊന്ന് അറിയണം. രണ്ടാം കെട്ടുകാരനാണ് പ്രായമായി, എന്നൊക്കെ ആണെങ്കിലും ഇപ്പോഴും വേറെ ബന്ധംകിട്ടാന്‍ അത്ര പ്രയാസമൊന്നുമില്ല. പക്ഷെ സാവിത്രിക്കുട്ടിയോട് ഒരു താല്‍പ്പര്യം. ഒരുപക്ഷെ ചെയ്ത തെറ്റിനുള്ള പ്രായശ്ചിത്തമാവും. സാവിത്രി  സമ്മതിച്ചില്ലെങ്കില്‍ തനിക്ക് ഇനിയൊരു  വിവാഹമില്ലെന്നാണ് ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞത്.

''തിരക്കിന്‍റെ എടേല് ഒരുകാര്യം പറയാന്‍ മറന്നു''ഇന്ദിര അയാളുടെ അടുത്തിരുന്നു''പാലും പഴവും കൊടുത്തു കഴിഞ്ഞപ്പൊ അവനേം അവളേം തേവരെ തൊഴുവിക്കാന്‍ ഞാന്‍ കൊണ്ടുപോയിരുന്നു, ആ വഴി വാരിയത്തമ്മയ്ക്ക് കുട്ടികളെ കാണിക്കാന്‍ ചെന്നു''.

''ഉവ്വോ. അതു നന്നായി''.

''കുട്ടികളെ പറഞ്ഞയച്ചശേഷം ഇത്തിരിനേരം അവിടെ ഇരിക്കണ്ടിവന്നു. മൂപ്പത്ത്യാര് നിര്‍ബ്ബന്ധിച്ചിട്ടാണ് ട്ടോ. മകളടെ കാര്യംപറഞ്ഞ് കുറെനേരം കരഞ്ഞു. തന്‍റെ കാലശേഷം മകളെ ആരു നോക്കുംന്നാ അവരടെ പേടി. അതു കേട്ടപ്പൊ ഞാന്‍  ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞകാര്യം പറഞ്ഞു''.

''എന്നിട്ട്''രാമകൃഷ്ണന്‍റെ വാക്കുകളില്‍ ഉദ്വേഗം നിറഞ്ഞുനിന്നു.

''ആദ്യം അവര്‍ക്കത് വിശ്വാസായില്ല. രാജന്‍ അങ്ങിനെ പറഞ്ഞ്വോന്ന് ചോദിച്ചു. ഞാന്‍ എല്ലാം വിസ്തരിച്ച് പറഞ്ഞു''.

''എന്താ വാരിയത്തമ്മടെ അഭിപ്രായം''.

''രാജന് ഇഷ്ടാണച്ചാല്‍ ഞാനത് നടത്തും. ഞാന്‍ പറഞ്ഞതിനപ്പുറം എന്‍റെ മോള് നടക്കില്ലാന്ന് പറഞ്ഞു''.

''എന്നാ ഇപ്പൊത്തന്നെ ഞാന്‍ ഡോക്ടറെ വിളിച്ച് അറിയിക്കട്ടെ''.

''അതുവേണ്ടാ. ഏതായാലും വൈകുന്നേരം പാര്‍ട്ടിക്ക് അദ്ദേഹം വരും. പോവാന്‍നേരം നമുക്ക് പറയാം. മൂപ്പര് സന്തോഷായി പൊയ്ക്കോട്ടെ''.

''ചേച്ചി. ബ്യൂട്ടീഷ്യന്‍ എത്തി''സാവിത്രി കടന്നു വന്നു.''എന്താ രണ്ടാളും കൂടി ഈ നേരത്തൊരു കിന്നാരം''.

''എന്തു കിന്നാരം. നിന്‍റെ കാര്യം തന്ന്യാ പറഞ്ഞോണ്ടിരുന്നത്''.

'' എന്താ അങ്ങിന്യൊരു കാര്യം''.

''അതൊക്കെ സമയാവുമ്പൊ പറയാം''.

''എനിക്ക് ധൃത്യോന്നും ഇല്യേ''.

''എന്നാ വാ. നമുക്ക് പോവാം''രണ്ടുപേരും പോവുന്നതും നോക്കി രാമകൃഷ്ണന്‍ കിടന്നു. അയാളുടെ മനസ്സില്‍ ആശ്വാസം നിറഞ്ഞിരുന്നു.

  

അദ്ധ്യായം 75.

പകല്‍ സായഹ്നത്തിലേക്ക് ചുവടുമാറ്റംനടത്താന്‍ ഇനിയും സമയമുണ്ട്. ഓഡിറ്റോറിയത്തിന്‍റെ പരിസരംമുഴുവന്‍ ഇപ്പോഴേ വര്‍ണ്ണപ്രഭതൂകുന്ന അലങ്കാരദീപങ്ങളുടെമാലകള്‍ തെളിഞ്ഞുകഴിഞ്ഞു. ആകാശത്തിന്നു കീഴേ മറ്റൊരു നക്ഷത്രജാലമായി അവ മാറി. അതിഥികള്‍ എത്തുന്നതേയുള്ളു. ഹാളിന്നുമുമ്പില്‍ സജ്ജീകരിച്ച വെല്‍ക്കം ഡ്രിങ്ക്സിന്‍റെ രുചിഭേദങ്ങള്‍ പ്രദീപ് കഴിച്ചുനോക്കുകയാണ്. അതിഥികള്‍ക്ക് കൊടുക്കുന്നതെല്ലാം രുചിച്ചുനോക്കി നന്ന് എന്ന് ഉറപ്പുവരുത്തണം. 

''നീയെന്താ ഇത് മുഴുവനും കുടിച്ച് തീര്‍ക്ക്വോ''തിരിഞ്ഞുനോക്കുമ്പോള്‍ ബ്രഹ്മദത്തന്‍. പ്രൈമറിക്ലാസ്സ് മുതല്‍ അനൂപിന്‍റെ സഹപാഠിയായിരുന്ന ആള്‍. അവന്‍റെ ഉറ്റസുഹൃത്തയിരുന്നു ഈ കക്ഷി. ഇപ്പോള്‍ മുംബെയില്‍ എന്തോ ജോലിയിലാണ്.

 ''എല്ലാം ഒന്ന് ടേസ്റ്റ് ചെയ്തു നോക്കിയതാ. നീ എപ്പൊ വന്നു''.

''കഴിഞ്ഞ വ്യാഴാഴ്ചയെത്തി. കുറച്ചുദിവസം ഞാന്‍ ഇവിടീണ്ടാവും. അച്ഛനേം അമ്മേം ഗുരുവായൂരും കാടാമ്പുഴയിലും കൊണ്ടുപോണം. തിരിച്ചുപോവുമ്പോള്‍ ബാംഗ്ലൂരിലിറങ്ങി അനിയത്തിയെ കാണണം'' ബ്രഹ്മദത്തന്‍ പറഞ്ഞു''ഇവിടെ വന്നപ്പോഴാ ഇവന്‍റെ കല്യാണക്കുറി കണ്ടത്. ഇപ്പൊ വലിയ ആളായെങ്കിലും ഒന്നിച്ചു പഠിച്ചവനല്ലേ. ഒന്ന് കാണ്വേങ്കിലും ചെയ്യാലോ''.

''നീയും അവനുമാണല്ലോ പഠിക്കുമ്പഴത്തെ കമ്പിനി. നിങ്ങള്‍ ഒന്നിച്ചു നടക്കിണത് കണ്ടാല്‍ ക്ലാസ്സിലെ ചെക്കന്മാര് പൂജയ്ക്ക് നമ്പൂരീം ചെണ്ട കൊട്ടാന്‍ പൊതുവാളൂണ്ട്, ദീപാരാധന തുടങ്ങ്വല്ലേന്ന് ചോദിക്കാറുണ്ട്'' പ്രദീപ് തുടര്‍ന്നു''വലിയ പാട്ടുകാരനായി എന്ന തോന്നലോ തലക്കനോ ഒന്നും അനൂപിനില്ല. ഞങ്ങളോടൊക്കെ പഴേമട്ടില്‍തന്ന്യാ അവന്‍റെ പെരുമാറ്റം''.

''അതവന്‍റെ ഗുണം. അതുപോട്ടെ, നിങ്ങടെ പഴേ ഗ്യാങ്ങൊക്കെ എന്തു പറയുണൂ''.

''ശെല്‍വന്‍റെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞു. അവന് റെയില്‍വെയില്‍ ടി.ടി.ആര്‍. ആയി ജോലികിട്ടി. സുമേഷ് ഗള്‍ഫിലാണ്. ഒരാഴ്ചമുമ്പ് അവനെത്തി. ഈ ലീവില്‍ അവന്‍റെ കല്യാണം ഉണ്ടാവും. പെരുനാള്‍ കഴിഞ്ഞാല്‍ റഷീദും പെണ്ണുകെട്ടും. അവന്‍ ഇപ്പൊ മുമ്പത്തെ കമ്പിനീല് മാനേജരാണ്''.

''അവരൊക്കെ എവിടെ''.

''പാര്‍ട്ടിക്ക് എത്തുണ ഡോക്ടര്‍മാരെ സ്വീകരിക്കുണ ചുമതല റഷീദിനാണ്. ശെല്‍വനും സുമേഷിനും ഡൈനിങ്ങ് ഹാളിന്‍റെ ചാര്‍ജ്ജ്. അവരൊക്കെ അവിടവിടെ കാണും'' 

''അതു ശരി. അപ്പൊ നിന്‍റെ കാര്യോ''.

''റിയല്‍ എസ്റ്റേറ്റ് ബ്രോക്കറായി കൂടുണു. കുറച്ച് കാശുണ്ടാക്കാന്‍ പറ്റി. അവിടവിടെ അല്‍പ്പസ്വല്‍പ്പം ഭൂമിവാങ്ങി ഇട്ടിട്ടൂണ്ട്''.

''ഇങ്ങിന്യോന്നും അല്ല ഞാന്‍ കേട്ടത്. നീ അനൂപിനേക്കാളും കാശ് ഉണ്ടാക്കി, പലപല ബിസിനസ്സുകള്‍ ഉണ്ട്. കൂട്ടുകാരന്‍ വിവേകിന്ന് ടൌണില്‍ ഒരു കൂള്‍ബാറും ബേക്കറീം വാങ്ങിക്കൊടുത്തു. നിന്‍റെ എളേച്ചന്മാരെ ഒതുക്കി എന്നൊക്ക്യാ പറഞ്ഞുകേട്ടത്''.

''''അങ്ങന്യോന്നും ഇല്ലാടാ. വിവേകിന്ന് കൊടുത്തത് എന്തിനാന്ന് അറിയ്യോ. കുറെ കച്ചോടങ്ങള്‍ അവന്‍ വഴിക്ക് ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്. ആ  വഴിക്ക് കമ്മിഷന്‍ കൊടുക്കുണതിന്ന് പകരം ജീവിക്കാന്‍ ഒരുവഴി ഉണ്ടാക്കികൊടുത്തൂന്ന് മാത്രം. ഇനി നിന്‍റെ വിശേഷം പറ''. 

''എന്തു വിശേഷം. മുംബേല് ഒരുവിധത്തില്‍  കടിച്ചുപിടിച്ചുനില്‍ക്കുണൂ. അനിയത്തിടെ കല്യാണം നടത്തണം. പിന്നെ എന്‍റെ കാര്യം''.

''നിനക്ക് വല്ലതും നോക്കീട്ടുണ്ടോ''.

''ഒരു ലൈനുണ്ട്. അതാ പ്രശ്നം. കക്ഷി കോട്ടയംകാരി ചേട്ടത്തിയാണ്. എന്തെങ്കിലും ചെയ്യുണതിന്നുമുമ്പ് അനിയത്തിടെ കാര്യം നടത്തണം. അല്ലെങ്കില്‍ അവളുടെ കാര്യം കട്ടപ്പൊക്യാവും ''.

'' ബെസ്റ്റ് കഥ. നമ്പൂരിച്ചെക്കന് നസ്രാണിപ്പെണ്ണ്. ഉം നടക്കട്ടെ നടക്കട്ടെ'' പ്രദീപ് കൂട്ടുകാരനെ ഹാളിലേക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ടുനടന്നു.

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

ഓഡിറ്റോറിയത്തിന്നു മുമ്പില്‍ നിരത്തിയിട്ട കസേലകളിലൊന്നില്‍ ഇന്ദിര ഇരിക്കുകയാണ്. അടുത്ത് മറ്റാരേയും കാണാനില്ല. 

ഇന്ദിരയുടെ നാത്തൂന്‍ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു. അതിഥികള്‍ എത്തുന്നതേയുള്ളു.

''എനിക്കൊരു കാര്യം പറയാനുണ്ട്''അവര്‍ പറഞ്ഞു.

''എന്താ ശ്രീദേവി. എന്താണെങ്കിലും പറഞ്ഞോളൂ''.

''ഞങ്ങളോടൊന്നും ഒരു വാക്കു പറയാത്യാണ് നിങ്ങള്‍ മക്കളടെ കല്യാണം ഉറപ്പിച്ചത്. അതൊക്കെ നിങ്ങടെ സൌകര്യം. എന്നാലും മക്കളോട് എന്തിനാ ഇങ്ങനത്തെ കടുംകൈചെയ്തത്''ഇന്ദിരയോട് നാത്തൂന്‍ ചോദിച്ചു.

''ഈ പറഞ്ഞത് എനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല''.

''എന്തിനാ നൊണ്ടിച്ചെക്കനെക്കൊണ്ട് രമേ കെട്ടിച്ചത് എന്ന് അവളുടെ കല്യാണത്തിന്‍റെ അന്നന്നെ നിങ്ങളോടു ചോദിക്കണംന്ന് വിചാരിച്ചതാ. അതോ പോട്ടെ. ഇപ്പഴാണ് അനൂപിന്‍റെ അമ്മായമ്മ്യക്ക് ബുദ്ധിസ്ഥിരത  ഇല്യാന്ന് ഞങ്ങളറിയുണത്. നിങ്ങളടെ ഇപ്പഴത്തെ സ്ഥിതിക്ക് വേറെ എത്രനല്ല കേസ്സുകിട്ടും''.

''ഇപ്പോഴത്തെ നിലനോക്കി കഴിഞ്ഞതൊക്കെ മറക്കാന്‍ പാട്വോ കുട്ട്യേ. പെണ്ണു കണ്ടിട്ടില്ല, എടുക്കാന്നോ കൊടുക്കാന്നോ വെച്ചിട്ടില്ല. എന്നിട്ടും അനൂന്‍റെ ഓപ്പറേഷന്‍ സമയത്ത് മരുമകന്‍ ലീവെടുത്ത് ഞങ്ങടെ ഒപ്പം ആസ്പത്രീല് നിന്നു. അതു കഴിഞ്ഞ് എന്‍റെ മകന്‍ വീട്ടില്‍ വന്നു കിടപ്പായപ്പൊ അവന്‍റെ ഭാര്യടെ അച്ഛനാണ് ഞങ്ങടെ ചിലവുകള്‍ നടത്ത്യേത്. ഞങ്ങള് എത്ര വേണ്ടാന്നുപറഞ്ഞിട്ടും അയാളത് കേട്ടില്ല. ആപത്തില്‍ ഒപ്പംനിന്ന ആളുകളല്ലേ കുട്ട്യേ നല്ല ബന്ധുക്കള്''. നാത്തൂന് അടികൊണ്ടതുപോലെയായി. അവര്‍ മെല്ലെ അവിടെനിന്നു മാറി.

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

പ്രവേശനകവാടത്തില്‍ അതിഥികളെ സ്വീകരിക്കാന്‍ നില്‍ക്കുമ്പോഴാണ് റഷീദ് ഗോപീകൃഷ്ണന്‍ അടുത്തേക്ക് വരുന്നത് കണ്ടത്. ജോലി നഷ്ടപ്പെട്ട് വെറുതെയിരിക്കുന്ന റെപ്രസന്‍റ്റേറ്റീവ് ആണ് ഗോപീകൃഷ്ണന്‍. ഒന്നു രണ്ട് കമ്പിനികളില്‍ ഇന്‍റര്‍വ്യൂ കഴിഞ്ഞെങ്കിലും ഒന്നുംശരിപ്പെട്ടില്ല.  ആ അവസരത്തിലാണ് റഷീദ് ഒരു കമ്പിനിയിലെ വേക്കന്‍സി അറിയിച്ചത്. ഇന്‍റര്‍വ്യൂവിന്ന് പോവുന്നവിവരം അവന്‍ പറഞ്ഞിരുന്നു. പിന്നീട് അതിനെക്കുറിച്ച് യാതൊന്നും അറിഞ്ഞില്ല. 

''നീ പോയ കാര്യം എന്തായി''റഷീദ് അവനോട് ചോദിച്ചു. 

''എന്‍റെ തലേല്ലേ സാറേ. അതും നടന്നില്ല''നിരാശയോടെ അവന്‍ പറഞ്ഞു.

''എന്തു പറ്റ്യേടാ''.

''എല്ലാം ഒരുവിധം ഓക്കെ ആയതാണ്. അപ്പഴാണ് ആര്‍. എം. നമ്മുടെ അസ്സോസിയേഷന്‍റെ ട്രഷററെവിളിച്ച് എന്നെക്കുറിച്ച് അന്വേഷിക്കുണത്. ആ പഹയന്‍ എല്ലാം തകര്‍ത്തു''.

''എന്തേ ഉണ്ടായത്''.

''എന്‍റെ സ്വഭാവത്തെക്കുറിച്ച് അയാള് ചോദിച്ചപ്പൊ ആള് മിടുക്കനാണ്, നല്ലോണം ജോലിചെയ്യും. പക്ഷെ ഒരു കാര്യൂണ്ട്. യൂണിയന്‍റെ സ്ട്രോങ്ങ് മെമ്പറാണ് അവന്‍ , നിങ്ങളവനെ ടാര്‍ജ്ജറ്റായില്ല എന്നുപറഞ്ഞ് വല്ലാതെ ചൊറിയാന്‍ പുറപ്പെടണ്ടാ, ചിലപ്പോള്‍ പണി കിട്ടും എന്നൊരു കാച്ചല്. അതോടെ എന്‍റെ കാര്യം കട്ടപ്പൊക്യായി''.

''ആ കഴുതടെ കുറ്റിക്കൊന്ന് കൊടുക്കായിരുന്നില്ലേ''.

''ഞാന്‍ ആ മഹാനെ വിളിച്ചുചോദിച്ചു. കമ്പിനീല്‍ ചേര്‍ന്നാല്‍ മാനേജര്‍ ചൊറിഞ്ഞുംകൊണ്ട് വരാതിരിക്കാന്‍ മുന്‍കൂട്ടി പറഞ്ഞതാണെന്നാ ആ ചങ്ങാതി പറഞ്ഞത്''.

''വിവരം കെട്ടസാധനംതന്നെ''. ആ സമയത്ത് ശിവശങ്കരമേനോന്‍റെ കാര്‍ ഗെയിറ്റ് കടന്നെത്തി. 

''ആള്‍ക്കാര് വരാന്‍ തുടങ്ങി നീ ഉള്ളിലിക്ക് നടന്നോ''റഷീദ് അവനെ അയച്ചു. അനിരുദ്ധനെ കണ്ട അവന്‍ അയാളുടെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി.

()()()()()()()()

''ചേച്ചി''സാവിത്രി വിളിക്കുന്നതുകേട്ട് ഇന്ദിര നോക്കി.

''എന്താ കുട്ടി''ഇന്ദിര അവളുടെ അടുത്തെത്തി.

''ഇവിടീങ്ങിനെ നില്‍ക്കാതെ രാമേട്ടനേംകൂട്ടി വേഗം സ്റ്റേജിലിക്ക് ചെല്ലൂ''.

''ആള്‍ക്കാര് വരുമ്പൊ ഞങ്ങള് മുമ്പിലുണ്ടാവണ്ടേ''.

''ആ കാര്യം ഞാന്‍ നോക്കിക്കോളാം''. സാവിത്രി പറഞ്ഞതോടെ ഇന്ദിര രാമകൃഷ്ണനെകൂട്ടി സ്റ്റേജിലേക്കു നടന്നു.

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

ഭാര്യയോടൊപ്പം ഹാളിലേക്ക് കയറുമ്പോള്‍ മുന്‍നിരയിലിരിക്കുന്ന കെ.എസ്.മേനോന്‍റെ ഭാര്യയേയും അമ്മിണിയമ്മയെയുമാണ് അനൂപ് കണ്ടത്. അധികം നിറപ്പകിട്ടില്ലാത്ത വേഷമാണ് അമ്മിണിയമ്മയുടേത്. കഴുത്തില്‍ ഒരുമാലയും കൈകളില്‍ ഈരണ്ട് വളകളും മാത്രം. ആന്‍റി  ധരിച്ച പട്ടുവസ്ത്രങ്ങളും കാതിലെ വൈരക്കല്ല് പതിച്ച കമ്മലുകളും കഴുത്തിലും കൈകളിലും അണിഞ്ഞസ്വര്‍ണ്ണാഭരണങ്ങളും അവര്‍ ഒരു ധനികയാണെന്ന് അറിയിക്കുന്നുണ്ട്. കറുത്തു തടിച്ച അവരുടെ തലമുടി കുറേശ്ശ നരച്ചിട്ടുണ്ട്. അനൂപ് ഭാര്യയേയുംകൂട്ടി അവരുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്ന് രണ്ടുപേരുടേയും പാദങ്ങള്‍ തൊട്ടുവണങ്ങി. അമ്മിണിയമ്മ അനൂപിന്‍റെ ഭാര്യയുടെ കയ്യില്‍ പിടിച്ചു.

''മോളേ, ഇവന്‍ പച്ച പാവാണ്. നല്ലോണം നോക്കണംട്ടോ''. പെണ്‍കുട്ടി തലയാട്ടി.

''അമ്മമേ, അങ്കിള്‍ എവിടെ''.

''അങ്കിളും മേനോനങ്കിളും നിന്‍റെ കൂട്ടുകാരും എല്ലാം താഴെ ഡൈനിങ്ങ് ഹാളിലുണ്ട്. തിരക്കു കഴിഞ്ഞിട്ടേ അവരെ കാണാന്‍ കിട്ടുള്ളു''.

''ആന്‍റി എപ്പൊ എത്തി''അവന്‍ ചോദിച്ചു

''ഞങ്ങള് രണ്ടാളും ഒന്നിച്ചാണ് വന്നത്''അമ്മിണിയമ്മ പറഞ്ഞു. 

''കല്യാണത്തിന്ന് എത്തീലെങ്കിലും പാര്‍ട്ടിക്ക് ആന്‍റി എത്ത്യേലോ''.

''ഒരാഴ്ച മുമ്പ് വരാനിരുന്നതാ. സാധിച്ചില്ല''.

''സാരൂല്യാ. ഇപ്പൊ വന്നില്ലേ. എനിക്ക് സന്തോഷായി''. സ്റ്റേജില്‍നിന്ന് ആരോ അനൂപിനെ വിളിച്ചു. 

''ഞങ്ങള് സ്റ്റേജിലേക്ക് കയറിക്കോട്ടേ''അനൂപ് ചോദിച്ചു. ഭാര്യയെക്കൂട്ടി അവന്‍ നടന്നു. അണമുറിയാതെ അതിഥികള്‍ ഹാളിലേക്ക് ഒഴുകി. തിളങ്ങുന്ന വെട്ടത്തില്‍ അനൂപും ഭാര്യയും ജ്വലിച്ചുനിന്നു.

അദ്ധ്യായം 76.

കല്യാണമണ്ഡപത്തിന്‍റെ മുന്നില്‍ നിര്‍ത്തിയ കാറില്‍നിന്ന് ഡോക്ടര്‍ രാജന്‍ ഇറങ്ങി. മരണവക്ത്രത്തില്‍നിന്ന് ജീവിതത്തിലേക്കു തിരിച്ചുവന്ന രോഗിയുടെ വിവാഹസല്‍ക്കാരത്തില്‍ പങ്കെടുക്കുമ്പോള്‍ ആ രോഗിയെ ചികിത്സിച്ച ഡോക്ടര്‍ക്ക് ലഭിക്കുന്ന ചാരിതാര്‍ത്ഥ്യം ഇപ്പോള്‍ താന്‍ അനുഭവിക്കുകയാണെന്ന് അയാള്‍ ഓര്‍ത്തു. ജീവിതത്തില്‍ ഇതിനകം എത്രയോ രോഗികളെ ചികിത്സിച്ചു ഭേദമാക്കിയിട്ടുണ്ട്. അവരില്‍ പലരും ഇതുപോലുള്ള ചടങ്ങുകളിലേക്ക് ക്ഷണിക്കാറുമുണ്ട്. പക്ഷെ. മിക്കതിനും പോവാറില്ല. വേണ്ട എന്നുവെച്ചിട്ടല്ല. ഒഴിവാക്കാന്‍ പറ്റാത്ത വല്ല ജോലിയും ആ ദിവസമുണ്ടാവും. അനൂപിന്‍റെ അനുജത്തിയുടെ വിവാഹത്തിന്ന് പങ്കെടുക്കാന്‍ കഴിയാഞ്ഞതും അതെ കാരണത്താലാണ്. അന്ന് അപകടത്തില്‍പ്പെട്ട ഏതോ ഒരു വി.ഐ.പി.യെ അടിയന്തരമായി ചികിത്സിക്കാന്‍ നില്‍ക്കേണ്ടി വന്നു.

 എല്ലാ തിരക്കുകളും മാറ്റിവെച്ച് ഇങ്ങോട്ട് പോരുമ്പോള്‍ മനസ്സില്‍ ചില ഉദ്ദേശങ്ങളുണ്ടായിരുന്നു. സാവിത്രിയെ കാണണം. പറ്റിയാല്‍ കുറച്ചു നേരം സംസാരിക്കണം. തിരക്കിനിടയില്‍ പറ്റുമോ എന്നറിയില്ല. എങ്കിലും ശ്രമിച്ചുനോക്കണം. കൈമോശം വന്ന മനസ്സമാധാനം തിരിച്ചു പിടിക്കാന്‍ ജീവിതത്തിലേക്ക് അവളെ കൊണ്ടുവന്നേ പറ്റൂ. രണ്ടുകൊല്ലം മുമ്പ് മനസ്സിലെ ആഗ്രഹം രാമകൃഷ്ണ പൊതുവാളിനെ അറിയിച്ചതാണ്.

 ''എന്‍റെ ജീവിതം തകര്‍ത്തത് ഞാന്‍ ക്ഷമിക്കും. പക്ഷെ എന്‍റെ അച്ഛനെ കൊലയ്ക്ക് കൊടുത്തത് എങ്ങിനെ മറക്കും''എന്നു പറഞ്ഞ് സാവിത്രി അന്നത് തള്ളിക്കളഞ്ഞു. 

അന്ന് ഭാര്യയുമായി അകന്നു കഴിയുകയാണെങ്കിലും വിവാഹമോചനം നടന്നിരുന്നില്ല. ആ ഒറ്റകാരണംകൊണ്ട് വീണ്ടുമൊരുശ്രമത്തിന്ന് അപ്പോള്‍ മുതിര്‍ന്നില്ല. എന്നാല്‍ ഇന്ന് അങ്ങിനെയല്ല.നിയമപരമായി പഴയ ബന്ധം ഉപേക്ഷിച്ചു. ആ കാര്യം  രാമകൃഷ്ണപൊതുവാളിനെ അറിയിച്ചിരുന്നു. സാവിത്രിയെ പറഞ്ഞ് സമ്മതിപ്പിക്കണമെന്ന് ആവശ്യപ്പെട്ടതുമാണ്. നാലുദിവസം മുമ്പുകൂടി അയാളെ വിളിച്ച് സംസാരിച്ചിരുന്നു. അന്നും ശ്രമിക്കാമെന്ന് പറഞ്ഞതല്ലാതെ അയാള്‍ ഉറപ്പൊന്നും തന്നില്ല. ഒരുപക്ഷെ ഇപ്പോള്‍ അവളുടെ മനസ്സ് മാറിയിട്ടുണ്ടെങ്കിലോ? സ്നേഹത്തോടെ ഒരു വാക്കോനോക്കോ അവളില്‍നിന്നുണ്ടായാല്‍ മാത്രം മതി. അതില്‍പ്പിടിച്ചു മുന്നോട്ടു കയറാം. എല്ലാ തിരക്കുകളും മാറ്റിവെച്ച് ഇത്രയും ദൂരം സഞ്ചരിക്കാന്‍ അതാണല്ലോ കാരണം. 

പക്ഷെ മുന്നിലെത്തിയപ്പോള്‍ സാവിത്രി ഔപചാരികമായി സ്വീകരിച്ച് അകത്തേക്ക് അയക്കുകയാണ് ചെയ്തത്. പരിചയത്തിന്‍റെ നേരിയൊരു ലാഞ്ചനപോലും ആ മുഖത്തു കണ്ടില്ല. തന്‍റെ മനസ്സിലുള്ളത് അവളോട് ഒന്നു സൂചിപ്പിക്കാന്‍പോലും തനിക്കാവില്ലെന്ന് ബോദ്ധ്യമായി. 

വിങ്ങുന്ന മനസ്സോടെയാണ് ഫോട്ടോയ്ക്ക് നിന്നുകൊടുത്തത്. ഡൈനിങ്ങ് ഹാളില്‍വെച്ച് ഗോപാലകൃഷ്ണന്‍നായരേയും മറ്റുംകണ്ടു. ഒന്നുരണ്ട് വാക്കില്‍ കുശലപ്രശ്നങ്ങളൊതുക്കി. കൈ കഴുകി എല്ലാവരോടും യാത്ര പറഞ്ഞിറങ്ങുമ്പോള്‍ ഹാളിന്‍റെ മുന്നിലേക്ക് ഒരുതവണകൂടി നോക്കി. സാവിത്രി അതിഥികളെ സ്വീകരിക്കുന്ന തിരക്കിലാണ്. സാവധാനം അയാള്‍ കാറിനടുത്തേക്ക് നടന്നു.

''ഡോക്ടര്‍ പോവാനിറങ്ങി''പ്രദീപ് വന്നു വിവരം പറഞ്ഞതും ഇന്ദിര രാമകൃഷ്ണനെ വിളിച്ച് താഴേക്കോടി. കാര്‍ സ്റ്റാര്‍ട്ട് ചെയ്ത് മെല്ലെ നീങ്ങി തുടങ്ങിയിരുന്നു.

''ഒന്ന് നില്‍ക്കണേ''അവര്‍ കൈകൊട്ടി വിളിക്കുന്നത് ഡോക്ടര്‍ കണ്ടതും വണ്ടി നിര്‍ത്തിച്ചു.

''തിരക്കായതോണ്ട് ഞാന്‍ യാത്രപറയാന്‍ വരാഞ്ഞതാണ്''അയാള്‍ പറഞ്ഞു''പോട്ടെ. ഇനി ഞാന്‍ ഇങ്ങോട്ട് വരുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല''.

''അങ്ങിനെ പറഞ്ഞാല്‍ എങ്ങന്യാ ശര്യാവ്വാ. ഭാര്യവീട്ടിലേക്ക് ഇടയ്ക്കെങ്കിലും വരണ്ടി വരില്ലേ''ഇന്ദിര ചിരിച്ചു.

''എന്താ പറഞ്ഞത്? എനിക്കൊന്നും മനസ്സിലാവുന്നില്ല''ഡോക്ടര്‍ അമ്പരപ്പിലാണ്.

''പരിഭ്രമിക്കേണ്ടാ. എല്ലാം പറയാം''.ഡോക്ടര്‍ കാറില്‍നിന്ന് ഇറങ്ങി. വാരിയത്തമ്മ പറഞ്ഞത് ഇന്ദിര അയാളോട് പറഞ്ഞു.

''ഈ സഹായത്തിന്ന് എങ്ങിനേയാ ഞാന്‍ നന്ദി പറയേണ്ടത്''അയാള്‍ കൈകൂപ്പി.

''ഇങ്ങോട്ടു ചെയ്ത സഹായംവെച്ചു നോക്കുമ്പൊ ഇതൊക്കെ നിസ്സാരല്ലേ''ഇന്ദിര തൊഴുതു''തിരക്കൊഴിയുമ്പോള്‍ ഞങ്ങള് വിളിക്കിണൂണ്ട്. അപ്പൊ വരണം''.

''തീര്‍ച്ചയായും''അയാള്‍ കാറില്‍ കയറി. വണ്ടി മെല്ലെ മുന്നോട്ടു നീങ്ങുന്നതുംനോക്കി ഭാര്യയും ഭര്‍ത്താവും അവിടെത്തന്നെ നിന്നു.

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

അതിഥികള്‍ സ്ഥലം വിട്ടുകഴിഞ്ഞു. ചില അടുത്ത ബന്ധുക്കളും ഏതാനും സുഹൃത്തുക്കളും മാത്രമേ അവശേഷിച്ചിട്ടുള്ളു. അവരോടൊപ്പം ഭക്ഷണം കഴിക്കാന്‍ വധൂവരന്മാരോട് ഡൈനിങ്ങ് ഹാളിലേക്ക് ചെല്ലാന്‍ അമ്മാമന്‍ വന്നു പറഞ്ഞപ്പോഴാണ് ഒരു ലോക്കല്‍ ടി.വി. ചാനല്‍കാരന്‍റെ വരവ്. അവര്‍ക്ക് പത്തുമിനുട്ട് അനൂപിനോട് സംസാരിക്കണം.

''കല്യാണത്തിന്‍റെ എടേലാടോ നിങ്ങളുടെ ഇന്‍റര്‍വ്യൂ''മൂത്ത അമ്മാമന്‍ ചൂടായി.

''ഈ റിസപ്ഷനില്‍ പങ്കെടുക്കാന്‍ ക്ഷണിച്ചുകൊണ്ടുള്ള കത്ത് കിട്ടിയ അന്ന് ഞങ്ങള്‍ ആലോചിച്ചതാണ്, നമ്മുടെ നാട്ടുകാര്‍ക്ക് പ്രിയങ്കരനായ ഗായകനെ ഈ സുദിനത്തില്‍ ജനങ്ങളുടെമുമ്പില്‍ എത്തിക്കണമെന്ന്'' ചാനല്‍കാരന്‍ പറഞ്ഞു.''അത് ഞങ്ങള്‍ക്കു മാത്രമല്ല അദ്ദേഹത്തിനും ഗുണം ചെയ്യും. അന്നനെ ഞങ്ങള്‍ ഗോപാലകൃഷ്ണന്‍സാറിനെ കണ്ട് ഞങ്ങളുടെ ഉദ്ദേശം അറിയിച്ച് സമ്മതം വാങ്ങിയിരുന്നു''. 

''അതൊന്നും പറ്റില്ല''എന്ന നിലപാടില്‍ അമ്മാമന്‍ ഉറച്ചുനിന്നു. ആരോ ഓടിച്ചെന്ന് ഗോപാലകൃഷ്ണന്‍ നായരെകൂട്ടി വന്നു.

''ഇത്രനേരം കാത്തുകെട്ടി നിന്നിട്ട് അവരെ വെറുതെ പറഞ്ഞയക്ക്വേ. അതുപറ്റില്ല. അഞ്ചുമിനുട്ട് നേരത്തെ കാര്യോല്ലേയുള്ളു. വേണ്ടാന്നു വെക്കണ്ടാ''അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു''മാത്രോല്ല. ഇവര് ചെയ്തുതന്ന സഹായം മറക്കാന്‍ പറ്റില്ല അനൂപിന്‍റെ ചികിത്സയ്ക്ക് വേണ്ടപണം ഉണ്ടാക്കാന്‍ ഞങ്ങള് ഓടി നടക്കുണ സമയത്ത് ഓരോ പത്തുമിനുട്ട് കൂടുമ്പഴും ഇവരടെ ചാനലില്‍കൂടി സഹായാഭ്യര്‍ത്ഥന നടത്തി സഹയിച്ചതാണ്''. അതോടെ അനൂപ് തയ്യാറായി. ചാനല്‍കാരന്‍ മൈക്ക് അവന്‍റെ മുന്നിലേക്ക് നീട്ടിക്കൊണ്ട് ചോദിക്കാന്‍ തുടങ്ങി

''ഒട്ടേറെ കഷ്ടപ്പാടുകള്‍ കടന്നാണ് താങ്കള്‍ ഇന്നത്തെ നിലയിലെത്തിയത്. ജന്മസിദ്ധമായ കഴിവുള്ളതുകൊണ്ടല്ലേ അത് സാധിച്ചത് ''.

''തീര്‍ച്ചയായും അല്ല. എന്നേക്കാള്‍ കഴിവുള്ള എത്രയോ പേരുണ്ട്. കഴിവ് മാത്രമാണ് കാരണം എന്ന് ഒരിക്കലും പറയാനാവില്ല''.

''ഈ ഉയര്‍ച്ചയ്ക്ക് പിന്നില്‍ ആരാണ്''.

''ഗോപാലകൃഷ്ണനങ്കിളാണ് എന്നെ കൈ പിടിച്ച് ഉയര്‍ത്തി ഇന്നത്തെ നിലയിലാക്കിയത്. അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ മകന്‍m എന്‍റെ അരുണേട്ടന്‍ എന്നെ ഹൈദരബാദും ചെന്നെയിലും കൊണ്ടുപോയി സിനിമഗാനരംഗത്ത് പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്ന ഒരുപാട് സുഹൃത്തുക്കാള്‍ക്ക് പരിചയപ്പെടുത്തി. അങ്ങിനെയാണ് എനിക്ക് ഈ രംഗത്തേക്ക് കടന്നുവരാനായത്''.

''താങ്കള്‍ തെലുങ്കിലും കന്നഡയിലും തമിഴിലും പാടി പേരെടുത്തിട്ടും മലയാളത്തില്‍ പാടാനുള്ള അവസരം കിട്ടാന്‍ എന്തേ ഇത്ര വൈകിയത്''.

''ഓരോന്നിനും ഓരോ സമയമില്ലേ. അതാവും കാരണം''.

''ജീവിതത്തില്‍ ആരോടാണ് ഏറ്റവും കടപ്പാട്''.

''രണ്ടുകൊല്ലം മുമ്പ് ഞാന്‍ മരണത്തിന്‍റെ വക്കത്ത് എത്തിയതാണ്. ഒട്ടേറെ പേരുടെ നന്മ കാരണമാണ് ഇന്ന് ഞാന്‍ നിങ്ങളുടെ മുമ്പില്‍ നില്‍ക്കുന്നത്. അവരോടൊക്കെ എനിക്ക് കടപ്പാടുണ്ട്''.

''ഒരു അവാര്‍ഡ് കിട്ടിയാല്‍ അത് ആര്‍ക്കാണ് സമര്‍പ്പിക്കുക''.

''സ്വന്തം കരളിന്‍റെ പാതി മുറിച്ച് എനിക്കു നല്‍കിയ എന്‍റെ മാത്രം അനിയത്തിക്കുട്ടിക്ക്''.

''മതി, മതി. പോവിന്‍''എന്നു പറഞ്ഞ് അമ്മാമന്‍ തിരക്കുകൂട്ടി.

''ഒരേയൊരു ചോദ്യം. ജീവിതത്തില്‍നിന്ന് താങ്കള്‍ പഠിച്ച പാഠം''.

''ഞാന്‍ പറഞ്ഞല്ലോ, ഒരുപാടു പേരുടെ നന്മകാരണമാണ് ഞാന്‍ ഇപ്പോള്‍ ജീവിക്കുന്നതെന്ന്. മനുഷ്യരുടെ നന്മയിലാണ് ലോകം നില നില്‍ക്കുന്നത്. അതുകൊണ്ട് നമ്മുടെ ഓരോ പ്രവര്‍ത്തിയും ഓരോ ചുവടുവെപ്പും നന്മയിലേക്കായിരിക്കണം''.

^^^^^^^^^^^^^^^^^^

ഡൈനിങ്ങ് ഹാളിലേക്ക് പോവുന്നതിന്നിടയില്‍ ഗാനമേളക്കാരുടെ അടുത്തേക്ക് അനൂപ് നടന്നു. പരിപാടികഴിഞ്ഞ് ട്രൂപ്പിലെ ആളുകള്‍ പോവാനൊരുങ്ങുകയാണ്.

''ഇത്ര നല്ല പാട്ടുകള്‍ പാടി അതിഥികളെ സന്തോഷിപ്പിച്ചതിന്ന് ഒരുപാട് നന്ദിയുണ്ട്. തിരക്കിനിടയിലും എന്‍റെ മനസ്സ് നിങ്ങളുടെ പാട്ടുകളുടെ ഒപ്പമായിരുന്നു''അനൂപ് അവരോട് പറഞ്ഞു.

''സാറിനെപ്പോലെ വലിയ ഗായകന്‍റെ വിവാഹത്തിന്ന് പാടാന്‍ അവസരം കിട്ടിയത് ഞങ്ങളുടെ ഭാഗ്യമാണ്''സംഘത്തില്‍ ഒരുവന്‍ പറഞ്ഞു''നിങ്ങള്‍ രണ്ടുപേരോടൊപ്പം ഒരുഫോട്ടൊ എടുക്കണമെന്നുണ്ട്''.

''അതിനെന്താ വിരോധം''അനൂപ് പറഞ്ഞു''പിന്നെ ഒരുകാര്യം. ഒരിക്കലും നിങ്ങളെന്നെ വലിയൊരാളായി കാണരുത്. ഞാനും നിങ്ങളെപ്പോലെ ഒരു പാട്ടുകാരനാണെന്ന് കരുത്യാ മതി''. അനൂപും ഭാര്യയും അവരോടൊപ്പം നിന്ന് ഫോട്ടോകളെടുത്തു.

''ഭക്ഷണം കഴിഞ്ഞിട്ടേ പോകാവൂ''സംഘാംഗങ്ങള്‍ക്ക് ഹസ്തദാനം നല്‍കി അവന്‍ പറഞ്ഞു. എന്നിട്ട് ഭാര്യയുമായി ഡൈനിങ്ങ് ഹാളിലേക്ക് നടന്നു.

()()()()()()()()

ആഹാരം കഴിഞ്ഞ് അനൂപും ബന്ധുക്കളും  ഇറങ്ങാന്‍ ഒരുങ്ങുമ്പോള്‍ ഗോപാലകൃഷ്ണന്‍നായര്‍ അവരുടെ അടുത്തെത്തി.

''അനൂപിന്ന് ഒരുപാട് സമ്മാനങ്ങള്‍ കിട്ടീട്ടുണ്ട്. പ്രദീപും കൂട്ടരുംകൂടി അതൊക്കെ വീട്ടിലെത്തിക്കും''അയാള്‍ പറഞ്ഞു''സുകുമാരനേം ഭാര്യേം കുടുംബത്തിനീം അവരടെ ഫ്ലാറ്റിലെത്തിക്കാന്‍ അരുണ്‍ പോയിട്ടുണ്ട്. അവന്‍ വരുമ്പഴക്കും ഓഡിറ്റോറിയത്തിന്‍റീം കാറ്ററിങ്ങ്കാരുടേം കണക്ക് സെറ്റില്‍ ചെയ്യാനുണ്ട്. അതുകഴിഞ്ഞതും ഞങ്ങള് വീട്ടിലിക്ക് പോവും. നാളെരാവിലെ ഞാന്‍ വന്ന് കണ്ടോളാം''. അയാള്‍ ധൃതിയില്‍ നടന്നകന്നു

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

ഓഡിറ്റോറിയത്തിന്നുവെളിയില്‍ റോഡോരത്ത് പാര്‍ക്ക് ചെയ്തിരുന്ന വാഹനങ്ങള്‍ എപ്പോഴേ പോയികഴിഞ്ഞു. പാര്‍ക്കിങ്ങ് ഏരിയയില്‍ ആറോ ഏഴോ കാറുകള്‍ മാത്രമേ ബാക്കിയുള്ളു. കല്യാണം പ്രമാണിച്ച് അനൂപ് വാങ്ങിയപുത്തന്‍ വോള്‍സ് വാഗന്‍ വെന്‍റോകാര്‍ മണ്ഡപത്തിന്‍റെ ഗെയ്റ്റ് കടന്ന് നിരത്തിലേക്കിറങ്ങി. പൌര്‍ണ്ണമിചന്ദ്രന്‍റെ പ്രഭയില്‍ അത് വെട്ടി തിളങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

(അവസാനിച്ചു)